زندگی رو از بالا که تماشا کنی غم انگیز تر میشه. اون غروب که من از بالای پلهها داشتم زندگی آدمای توی بزرگراه رو نگاه میکردم، غمم بیشتر از غم ِ آدمای اون پائین بود. وقتی از پنجرهی کتابخونه خیابون رو تماشا میکردم، غمم زیاد تر میشد. وقتی خودم اون پائین، توی دل زندگی بودم ابدا چنان غمی رو حس نمیکردم. نمیدونم جریان چیه که هر چه قدر ارتفاع بگیری از زمین، غمت هم بیشتر میشه .
درباره این سایت